Multilateraal

Lidmaatschap van Ecuador in Internationale Organisaties, gevestigd in Den Haag


Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens (OPCW)

De Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens (OPCW) is het uitvoerend orgaan van het Verdrag Chemische Wapens (Chemical Weapons Convention, afkorting CWC) dat in 1997 van kracht werd. De OPCW stelt zich ten doel om chemische wapens te vernietigen en te voorkomen dat ze ooit nog gebruikt zullen worden. In het CWC verdrag staat dat lidstaten al hun chemische wapens (op een milieuvriendelijke manier) moeten vernietigen, net als de installaties waar de wapens werden geproduceerd. Ook dienen de landen fabrieken waar met bepaalde chemische stoffen wordt gewerkt, te melden bij de OPCW en hun chemische industrie te onderwerpen aan regelmatige inspecties.

Het Technisch Secretariaat draagt zorg voor het dagelijks werk van de OPCW en assisteert de lidstaten in de Uitvoerende Raad en de Conferentie van Verdragspartijen. De inspecteurs zien onder meer toe op de vernietiging van bestaande chemische wapenvoorraden en de naleving van de verdragsbepalingen door de chemische industrieën in de lidstaten. Ook ondersteunt het Technisch Secretariaat de lidstaten met de implementatie van de CWC op nationaal niveau, bijvoorbeeld door hun wetgeving. De Conferentie van Verdragspartijen is het hoofdorgaan van de OPCW en alle lidstaten (188 op 15 september 2009) zijn hierin vertegenwoordigd. De Conferentie komt jaarlijks bijeen en overziet de implementatie van het verdrag. De Uitvoerende Raad bestaat uit 41 lidstaten die voor een periode van twee jaar zitting hebben in de Raad. De Uitvoerende Raad komt vier keer per jaar bij elkaar, soms vaker wanneer er belangrijke besluiten dienen te worden genomen. De voorzitters en vicevoorzitters van de Uitvoerende Raad en de Conferentie van Verdragspartijen worden genomineerd op basis van een regionaal criterium.

Meer informatie vindt u op de officiële pagina van Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens: http://www.opcw.org/

Ecuador in de OPCW

Ecuador tekende het “Verdrag over het Verbod op Ontwikkeling, Productie, Opslag en Gebruik van Chemische Wapens en hun Vernietiging” op 14 januari 1993, ratificeerde het op 6 september 1995 en het Verdrag werd voor het land in werking gesteld op 29 april 1997.

Aangezien Ecuador geen bezittende Staat is, het heeft geen chemische wapens, toont het land met haar lidmaatschap haar inzet voor ontwapening en wereldvrede.

De rol van Ecuador in de OPCW kan op de volgende manier worden samengevat:

  • Na een afwezigheid van 10 jaar, keerde Ecuador terug in de Uitvoerende Raad van de OPCW voor de periode van mei 2010 tot mei 2012. Ecuador is één van de 41 lidstaten van de Raad, waarvan er 7 tot de GRULAC (Latijns-Amerika en de Cariben) behoren.
  • In november 2011 tijdens de 16e Conferentie van Verdragspartijen werd Ecuador herkozen voor de periode van mei 2012 tot mei 2014.
  • Vanaf mei 2012 is Ecuador vicevoorzitter van haar regio in de Uitvoerende Raad. Als vicevoorzitter van de Uivoerende Raad, coördineert de Ambassadeur van Ecuador het informele overleg over Artikel X, over Assistentie en Bescherming.
  • Van 26 tot 30 november 2012 nam Ecuador deel aan de laatste (17e) Conferentie van Verdragspartijen van de OPCW

 


Internationaal Strafhof (ICC)

De oprichting van het Internationaal Strafhof (ICC) is gebaseerd op het Statuut van Rome , wat het eerste permanente verdrag is dat opgesteld is om een einde te maken aan de straffeloosheid van de daders van ernstigste misdaden tegen de mensheid, met internationale draagwijdte.

Het Internationaal Strafhof is een onafhankelijke internationale organisatie en maakt geen deel uit van het systeem van de Verenigde Naties. Den Haag, Nederland is de zetel van het Strafhof.

De uitgaven van het Hof worden betaald door de Staten die Partij zijn, maar het Hof ontvangt ook vrijwillige contributies van overheden, internationale organisaties, particulieren, bedrijven en andere instellingen. De internationale gemeenschap heeft zich altijd gericht op het creëren van een permanent internationaal hof, en in de 20e eeuw, bereikte men eindelijk overeenstemming over de definities van genocide, misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden.

De Processen van Neurenberg en Tokio, na de Tweede Wereldoorlog, vormen een precedent dat de internationale gemeenschap zou dienen om oorlogsmisdaden, misdaden tegen de vrede en misdaden tegen de menselijkheid te vervolgen.

In de jaren negentig, na het einde van de Koude Oorlog, waren tribunalen, zoals het Internationaal Straftribunaal voor het voormalige Joegoslavië en voor Rwanda, het resultaat van consensus dat straffeloosheid onaanvaardbaar is. Echter, omdat deze tribunalen werden opgericht om misdaden gepleegd binnen een bepaalde termijn en tijdens een specifiek conflict te berechten, was men er in het algemeen over eens dat er een onafhankelijke, permanente straftribunaal nodig was.

Meer informatie op de officiële pagina van het Internationale Strafhof: http://www.icc-cpi.int/Pages/default.aspx

Ecuador en het Internationale Strafhof

Ecuador tekende het Statuut van Rome op 7 oktober 1998 en ratificeerde het op 5 februari 2002. Ecuador was lid van de Pensioen Commissie en de Budget en Financiën Commissie. Op dit moment maakt het land deel uit van de Raad van Bestuur van de Trust Fund voor Slachtoffers.

In de laatste sessie van de Vergadering van Verdragsstaten van het Internationaal Strafhof (de elfde), vond plaats van 14 tot 23 november 2012 in Den Haag.


Internationaal Gerechtshof (ICJ)

Het Internationaal Gerechtshof is het belangrijkste gerechtelijke orgaan binnen de Verenigde Naties. Het Internationaal Gerechtshof beslist, in overeenstemming met het Internationaal Recht, over rechtsgeschillen tussen staten. Daarnaast kunnen internationale organisaties die aan de VN gelieerd zijn ook juridische advies aanvragen op het gebied waarop zij opereren.
Meer informatie op de officiële pagina van het Internationaal Gerechtshof (ICJ) www.icj-cij.org
o Ecuador en het Internationaal Gerechtshof

Ecuador is vooral betrokken bij de volgende zaken van het Internationale Gerechtshof: de eis van Ecuador tegen Colombia voor het gebruik van toxische bestrijdingsmiddelen in het grensgebied.

o Zaak Gesloten Ecuador - Colombia

Op 31 maart 2008 klaagde Ecuador Colombia aan voor het toebrengen van ernstige schade aan de menselijke gezondheid, de ecosystemen en de organismen op de Ecuadoriaanse grens, als gevolg van het vanuit de lucht sproeien van toxische bestrijdingsmiddelen (glyfosaat), om illegale gewassen uit te roeien.

Dit gerechtelijke proces heeft de volgende fasen doorlopen:

  • Op 29 april 2009, Ecuador presenteerde haar dagvaarding.
  • Colombia presenteerde haar conclusie van antwoord op 29 maart 2010.
  • De conclusie van repliek van Ecuador werd op 31 januari 2011 gepresenteerd.
  • Colombia presenteerde haar conclusie van dupliek op 2 februari 2012.

 


Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht (HCCH)

De Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht is een intergouvernementele organisatie, met als doel om gaandeweg de regelgeving van het internationaal privaatrecht te unificeren. De eerste Haagse Conferentie vond op 12 september 1893. Voor de Tweede Wereldoorlog vonden er 6 sessies plaats (1893, 1894, 1900, 1904, 1925 en 1928). Tijdens de zevende sessie in 1951 werd beslist om van de Conferentie een permanent lichaam te maken, dat tenslotte werd geïnstalleerd op 15 juli 1955. Sinds 1956 worden elke vier jaar plenaire sessies gehouden, al worden soms buitengewone sessies georganiseerd zoals in 1966 en 1985. De Nederlandse jurist Tobias Asser en Italiaanse jurist Mancini waren mede-initiator van de eerste conferentie in 1893. Tobias Asser werd ook verkozen als voorzitter van de eerste Conferentie, waar dertien Europese Staten aan deelnamen. Momenteel (2007) zijn 66 staten en de Europese Unie lid van de Haagse Conferentie.

Het besturend orgaan dat over het functioneren van de Conferentie gaat is de Raad van Algemene Zaken en Beleid, die is samengesteld uit alle leden. Deze Raad vergadert in principe één keer per jaar.

Het Permanent Bureau bestaat uit een Secretaris-generaal en vier Secretarissen, die door de regering van dat land worden benoemd op voorstel van hun Staatscommissie.

In Speciale Commissies komen deskundigen uit diverse lidstaten samen, zij werken tussen de Sessies door aan het voorbereiden van ontwerpovereenkomsten of bestuderen de vraagstukken van Internationaal Privaatrecht die opgenomen zijn in het doel van de Conferentie. Ecuador heeft deelgenomen aan de Speciale Commissie van 2007 waarin het Verdrag van Internationale Inning van Alimentatie voor Kinderen en andere Familieleden werd goedgekeurd. Daarnaast nam het land deel aan de Commissie voor de implementatie van ditzelfde Verdrag en voor de haalbaarheid van het ondertekenen van een protocol bij het Verdrag, in oktober 2009. Ten slotte maakte Ecuador deel uit van de Speciale Commissie over de uitvoering van het Verdrag inzake Samenwerking op het gebied van de Internationale Adoptie in april 2010.

Ecuador en de Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht

Op 15 november 2007 werd Ecuador lidstaat van de Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht. Haar lidmaatschap staat Ecuador toe, met inspraak en stem, deel te nemen aan de twee bijeenkomsten die jaarlijks worden georganiseerd tijdens april en oktober van de Raad van Algemene Zaken en Beleid, dat het orgaan is dat het werk van het Permanent Bureau leidt. Tijdens deze bijeenkomsten worden het budget van de Conferentie en de teksten van nieuwe instrumenten goedgekeurd. Ecuador heeft haar Directoraat-generaal van Juridisch Advies van het Ministerie van Buitenlandse Zaken, Handel en Integratie benoemd als Centrale Autoriteit.
Ecuador maakt deel uit van de volgende Verdragen:
Verdrag van 5 oktober 1961 tot afschaffing van het vereiste van legalisatie van buitenlandse openbare akten.
Dit Verdrag is opgesteld om het circuleren van openbare akten uitgegeven door één Lidstaat van het Verdrag en gepresenteerd in een andere Lidstaat, te vergemakkelijken. Het toevoegen van een zegel of klein document, genaamd Apostille, aan een openbaar document, voorkomt dat de gebruikers een lange procedure hoeven te doorlopen die bekend staat als de Legalisatie van documenten.
Ecuador maakt deel uit van dit Verdrag sinds 2 juli 2004, en het werd in werking gesteld op 2 april 2005. De Autoriteit die hier over gaat is het Directoraat-generaal van Legalisaties van het Ministerie van Buitenlandse Zaken, Handel en Integratie.

Verdrag van 25 oktober 1980 betreffende de burgerrechtelijke aspecten van internationale ontvoering van kinderen

Dit Verdrag heeft niet ten doel de voogdij te bepalen van een minderjarige die op een illegale manier naar een ander land is gebracht dan waar hij/zij normaal woont; maar heeft ten doel ervoor te zorgen dat de acties van de ontvoerder van de minderjarige die er op gericht zijn de feiten legaal te maken, geen praktische en juridische gevolgen hebben, door de “onmiddellijke terugkeer van ontvoerde of illegaal vastgehouden kinderen in een Verdragsluitende Staat” (Art. 1 a) van het Verdrag betreffende de burgerrechtelijke aspecten van internationale ontvoering van kinderen)
Ecuador ondertekende dit verdrag op 22 januari 1992 en op 1 april van hetzelfde jaar trad deze in werking. De Ecuadoriaanse Autoriteit die verantwoordelijk is voor de implementatie van dit Verdrag is de Nationale Raad van Kinderen en Adolescenten.

Verdrag van 29 mei 1993 inzake de bescherming van kinderen en de samenwerking op het gebied van de interlandelijke adoptie

Dit Verdrag geldt wanneer een kind met gewoonlijk verblijfplaats in een Lidstaat – Staat van herkomst- wordt verplaatst naar een andere Lidstaat – de ontvangende Staat – met als doel een (mogelijke) adoptie door echtgenoten of door één persoon met gewoonlijke verblijfplaats in een Lidstaat, die niet het land is van de minderjarige die geadopteerd of geadopteerd kan worden.
Ecuador tekende dit Verdrag op 3 mei 1994, ratificeerde het op 7 september 1995 en het trad in werking op 1 januari 1996.

Verdrag van 19 oktober 1996 inzake de bevoegdheid, het toepasselijke recht, de erkenning, de tenuitvoerlegging en de samenwerking op het gebied van ouderlijke verantwoordelijkheid en maatregelen ter bescherming van kinderen

Dit Verdrag bevat de regels die bepalen welke autoriteiten competent zijn om maatregelen te treffen voor de bescherming van kinderen die zich in een andere Staat bevinden dan waar zij gewoonlijk wonen en om de wet te bepalen die van toepassing is.

Ecuador ondertekende dit internationale instrument op 5 november 2002, dat op 1 september 2003 in werking trad.

Meer informatie op de officiële pagina van de Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht: http://www.hcch.net/index_es.php?act=text.display&tid=1

Permanent Hof van Arbitrage (CPA)

Het Permanent Hof van Arbitrage is een internationaal scheidsgerecht dat in 1899 door de Internationale Vredesconferentie van Den Haag is opgericht. Het Hof heeft als doel de vereenvoudiging van het onmiddellijke beroep tot arbitrage van internationale meningsverschillen. Op dit moment telt het Hof 115 lidstaten.
Het Hof heeft haar activiteiten uitgebreid naar de particuliere sector en behandelt op dit moment geschillen waarbij staten, overheidsinstellingen, intergouvernementele organisaties en private partijen betrokken zijn.

Het Internationale Kantoor met haar Secretaris-generaal aan het hoofd is verantwoordelijk voor het vervullen van het mandaat van de Administratieve Raad, die twee keer per jaar bijeenkomt met de diplomatieke vertegenwoordigers. De Administratieve Raad bepaalt het administratieve werk, de toekomstige activiteiten en keurt het budget van het Hof goed.
De Administratieve Raad van Bestuur heeft geen invloed op de arbitrale werkzaamheden van het Hof.

De Budgetcommissie is verantwoordelijk voor de analyse van het budget dat door de Secretaris-generaal gepresenteerd wordt en informeert de Administratieve Raad, voor haar goedkeuring.

Ecuador en het Permanent Hof van Arbitrage

Ecuador trad op 3 juli 1907 toe tot het Verdrag dat aan de grondslag van het Permanent Hof van Arbitrage van 1899 ligt.
Ecuador heeft deel uit gemaakt van werkgroepen die zich hebben gebogen over het Economische en Financiële Reglement dat de uitwerking van het Budget van het Hof reguleert.
Alle communicatie over zaken gerelateerd aan arbitrage, die Ecuador in deze organisatie onderhoudt, wordt direct gericht aan de Procureur-generaal van Ecuador

Meer informatie: http://www.pca-cpa.org/showpage.asp?pag_id=1303

Gemeenschappelijk Fonds voor Grondstoffen (CFC)

Het Gemeenschappelijk Fonds voor Grondstoffen (CFC) heeft ten doel ontwikkelingsprojecten te financieren. Op deze manier is het CFC gericht op het verbeteren van sociale en economische ontwikkeling van landen in ontwikkeling die afhankelijk zijn van hun grondstoffen. Het Fonds financiert al 20 jaar projecten door middel van haar mandaat.
Het Gemeenschappelijk Fonds voor Grondstoffen werd opgericht op 27 juni 1980 in Genève door de Onderhandelconferentie voor een Gemeenschappelijk Fonds voor de Verenigde Naties. De overeenkomst trad in werking op 19 juni 1989. Het Fonds heeft 105 lidstaten, 10 institutionele leden, waaronder de Europese Unie (EU), de Afrikaanse Unie/Economische Afrikaanse Gemeenschap (AU/EAG) en de Caribische Gemeenschap (CARICOM).

Meer informatie: http://www.common-fund.org/

Aanvullende gegevens