Geografie
Inleiding
Ecuador ligt op de evenaar, in Zuid-Amerika, hierdoor bevindt haar grondgebied zich op beide halfronden. In het noorden grenst Ecuador aan Colombia, in het zuiden en oosten aan Peru, en in het noordoosten aan Costa Rica (Stille Oceaan).* In het westen grenst het aan de Stille Oceaan. De oppervlakte van het land is 256.370 vierkante kilometer. Het land is verdeeld in vier regio’s, die weer verdeeld zijn in 25 provincies en 205 bestuurlijke eenheden.
Aan de Pacifische kust vindt men de provincies Esmeraldas, Manabí, Los Ríos, Guayas en El Oro. Santo Domingo en Santa Elena in de bergen, in het noordelijke gebied van de Andes, vindt men Carchi, Imbabura, Pichincha, Cotopaxi, Tungurahua en Chimborazo; in het zuidelijke gebied bevinden zich Bolívar, Cañar, Azuay en Loja. De provincies Sucumbíos, Napo, Pastaza, Orellana, Morona Santiago en Zamora Chinchipe bevinden zich in de Amazone. Het eilandgebied van de Galapagos, bestaat uit dertien hoofdeilanden. Vijf van deze eilanden worden bewoond: Santa Cruz, San Cristóbal, Isabela, Floreana en Baltra.
*Voor meer informatie over de grenzen van Ecuador kijkt u op http://asociacionmanabi.com/6.html.
Natuurlijke regio’s
Ecuador heeft vier natuurlijke regio’s:
- De kust (Noordkust, Zuidkust)
- Andes (Noordelijke, Centrale en Zuidelijke Andes)
- Amazone
- Galapagoseilanden
Omschrijving van de natuurlijke regio’s van Ecuador
Pacifische kust
Het grondgebied bestaat uit vruchtbare vlakten, heuvels, sedimentaire bekkens en laaggelegen verhogingen. Rivieren lopen over haar grondgebied van de Andes naar de Stille Oceaan. De zeven provincies hebben zeer aantrekkelijke stranden en badplaatsen voor toeristen.
De stranden van Esmeraldas, Manabí en Guayas zijn de mooiste. In dit gebied bevindt zich het grootste rivierennetwerk van het land. Denk hierbij aan het stroomgebied van de rivier de Guayas, die wel bijna 12 zijrivieren heeft. In dit stroomgebied vindt men de Daule, Babahoyo, Macul, Puca, Paján en Colimes gemeenschappen. Ecuador heeft een 640 kilometerlange kustlijn.
Hooggebergte
De Andes bergketen doorkruist het land van zuid naar noord. Uit deze bergruggen ontstaan de westelijke en oostelijke bergketens die zich uitspreiden in de provincie Loja, en daar bekkens en dalen vormen langs de inter-Andes doorgang. Tussen de twee bergketens bevindt zich een plateau dat de hoogte van duizend meter bereikt.
Het hooggebergte omvat tien provincies met een aantal aanzienlijke bergen, zoals de Chimborazo, de Illinizas, Cotopaxi, Cayambe en Antisana.
|
De hoogste bergen bevinden zich in het noorden in het midden van het land. Ten zuiden van Riobamba zijn de bergen minder hoog en breder, waardoor er een soort van hoogvlaktes worden gevormd.
Amazone
Het reliëf van de Amazone is opgebouwd uit een reeks van heuvels die hun oorsprong vinden in het oostelijke deel van de Andes en die afdalen naar de vlakten van de Amazone waar de oorsprong van vele grote rivieren, zoals de Putumayo, de Napo en Pastaza zich bevindt.
Er zijn twee geografische regio's: hoge Amazone en de Amazone vlakte. In de hoge Amazone bevinden zich de bergketens van Napo Galeras, Cutucú en Condor. Het hoogste reliëf van deze regio ligt in het noorden, in de buurt van de vulkaan Sumaco, en het laagste aan de oostzijde. In het Amazonegebied bevinden zich vijf provincies van het land.
Galapagos
De archipel van de Galapagos bestaat uit 13 grote eilanden, 17 eilandjes en tientallen oude rotsen (inzet: kaart van de eilanden). De oorsprong van de eilanden is vulkanisch en zij liggen bijna duizend kilometer van het vasteland. Het grondgebied beslaat 8000 km2. De belangrijkste vulkanenliggen op het eiland Isabela en zijn tussen de 1000 en 1600 meter hoog. Enkele van deze vulkanen heten Wolf, Cerro Azul en Darwin.
Tekst: Ministerie van Toerisme van Ecuador en de pagina van het Ministerie van Buitenlandse Zaken van Ecuador.